Η ΖΩΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ

«Ήταν μια περίοδος δύσκολη στη ζωή μου, μα δεν επέτρεπα στον εαυτό μου να το δω, πόσο μάλλον να το αποδεχτώ. Περνούσα δύσκολα, δεν ήμουν ευχαριστημένη ούτε στην δουλειά μου αλλά κυρίως στη σχέση μου. Αν έβλεπα ότι τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά, θα ήταν δύσκολο για μένα. Θα σήμαινε ότι κάτι θα έπρεπε να κάνω. Οπότε έμενα σε καταστάσεις που δεν μου άρεσαν για να μην χρειαστεί να κάνω τον κόπο να τις αλλάξω. Όλα αυτά όμως τα κατάλαβα τώρα.
Τότε, είχα πείσει τον εαυτό μου ότι όλα στη ζωή μου ήταν καλά.
Το μόνο πρόβλημα μου ήταν το φαγητό. Έτσι με είχα πείσει.

Πράγματι το φαγητό μου είχε προβλήματα. Κολλούσα με τα τρόφιμα. Με έπιανε και έτρωγα κάτι νόστιμα μπισκότα ετικέτας διαρκώς. Αγόραζα τα πακέτα ένα, ένα για να έχω πάντα στο σπίτι με την υπόσχεση ότι θα τα τρώω αργά. Μα όλη μέρα «έκλεβα» κι από ένα. Πέρασα πολύ καιρό νιώθοντας προσκολλημένη σε αυτά τα μπισκότα. Τα σκεφτόμουν όλη μέρα. Ήταν τόσο ευχάριστη για εμένα η στιγμή του μπισκότου, που με έκανα διαρκώς εικόνα να κάθομαι στον καναπέ και να τα τρώω.

Κάποια στιγμή αποφάσισα να τα σταματήσω γιατί τα κιλά μου είχαν πάρει τον ανήφορο. Αλλά η συμπεριφορά της προσκόλλησης συνεχίστηκε. Κι έτσι την εποχή του μπισκότου, την διαδέχτηκε η εποχή του καφέ με κρέμα. Αφού λοιπόν σταμάτησα τα μπισκότα, όλη μέρα σκεφτόμουν τον καφέ με κρέμα. Ξυπνούσα και κοιμόμουν με τη σκέψη του. Στην φαντασία μου ταίριαζε με κάθε περίσταση της ζωής μου. Τον είχα ανάγκη, παρόλο που μου έφερνε τρομερή αηδία στο τέλος αυτή η κρέμα. Είχα κολλήσει. Κι έτσι περνούσε ο καιρός και εγώ κάθε φορά ήμουν προσκολλημένη σε κάποιο άλλο τρόφιμο.
Στη συνέχεια τα προβλήματα στη σχέση μου και στη ζωή μου με ανάγκασαν από μόνα τους να τα δω. Τα είδα και τα έλυσα με τη ψυχοθεραπεία. Ωστόσο το πρόβλημα με το φαγητό μέσα μου υπήρχε ακόμα. Δεν είχα συνδέσει τη διατροφική μου συμπεριφορά με τα προβλήματα εκείνα. Έλυσα τα προβλήματα, αλλά σε σχέση με το φαγητό εξακολουθούσα να πιστεύω ότι απλά είμαι κοιλιόδουλη.

Τώρα όμως καταλαβαίνω με όσα συζητάμε. Τα κολλήματα που έτρωγα με το κάθε τρόφιμο, ήταν καταφύγιο για εμένα τότε. Δεν καταλάβαινα γεύση ουσιαστικά, την αποζητούσα όμως διαρκώς. Αναζητούσα να ξαναζήσω τη πρώτη δαγκωνιά κι όλο έτρωγα και έτρωγα για να την αναβιώσω. Το σώμα μου χόρταινε με λίγο. Η ψυχή μου όμως δε χόρταινε ποτέ. Δεν ήταν τα μπισκότα, ούτε ο καφές με κρέμα, ούτε τα μακαρόνια, ούτε τα σουβλάκια. Ήμουν εγώ που έτρωγα γιατί αναζητούσα κάπου την ευχαρίστηση και την ασφάλεια.» Δώρα, 36 χρ.


Έτσι είναι. Το φαγητό σου πολλές φορές εκφράζει μοτίβα της ζωή σου. Η Δώρα είχε κολλήσει στα μπισκότα, όπως είχε κολλήσει στη σχέση της. Αναζητούσε ευχαρίστηση απελπισμένα, ήθελε να αναβιώσει την πρώτη νόστιμη μπουκιά όπως ήθελε να αναβιώσει το πρώτο γλυκό καιρό της σχέσης της. Κι όσο δεν γινόταν αυτό, τόσο περισσότερη προσκόλληση βίωνε. Το μοτίβο φαγητού και σχέσης, ήταν το ίδιο. Αυτό που μπερδεύει εδώ σε σχέση με το φαγητό όμως είναι η βαθιά απαίτηση ανεξάρτητα του πως είναι η ζωή, η σωστή διατροφική συμπεριφορά να μένει ακλόνητη. Είναι μία απαίτηση που πρεσβεύει άλλωστε και η κουλτούρα της δίαιτας.

Δεν πάει να καίγεται ο κόσμος γύρω σου; Εσύ θα πρέπει να τρως τα 5 υγιεινά σου γεύματα.
Λες και το φαγητό είναι κάτι έξω από τη ζωή σου. Αλλά δεν είναι. Το φαγητό σου, πάει μαζί με τη ζωή σου. Πολλές φορές για κάποιους ανθρώπους μία άστατη ζωή, έχει ένα άστατο φαγητό· μία προσκολλημένη ζωή, έχει ένα προσκολλημένο φαγητό· μία ζωή χωρίς έκφραση γεμάτη από αυστηρούς κανόνες, έχει ένα φαγητό χωρίς απόλαυση και με μπόλικους αυστηρούς κανόνες.

Κι όσο εστιάζεις στο γεγονός ότι δεν κάνεις διατροφικά αυτά που πρέπει, δυναμιτίζεις την ένταση στο φαγητό σου.
Δεν είναι να νομίζεις ότι επειδή δεν κάνεις τα 5 υγιεινά σου γεύματα είσαι ένα κοιλιόδουλο τέρας. Είναι να σε κατανοήσεις, ότι είσαι δύσκολα κι αυτό βγαίνει στο φαγητό σου.

Η ζωή είναι ένα ταξίδι απρόβλεπτο, με τα πάνω και τα κάτω για όλους μας. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να αναπτύξεις τη δεξιότητα της ευελιξίας στο φαγητό και την ποιότητα της αυτό-συμπόνιας. Ο έλεγχος που θέλεις να ασκείς στη διατροφική σου συμπεριφορά, σε κάνει άτεγκτη/ο και σου δημιουργεί εντυπώσεις για τον εαυτό σου που δεν ισχύουν.

Αυτό είναι κάτι που μπορείς να το μάθεις εδώ στο κέντρο βάρους· πώς μπορείς δηλαδή να βάλεις στη ροή της ζωή σου το φαγητό, με έναν τρόπο πιο ευγενικό και λειτουργικό για σένα, την κάθε στιγμή.

Δοκίμασε διαφορετικά, όχι πιο αυστηρά 🌻