ΕΜΜΑΝΟΥΕΛΑ ΛΕΟΥΝΑΚΗ

Καλωσόρισες στο κέντρο βάρους!

Ονομάζομαι Εμμανουέλα Λεουνάκη και έχω δημιουργήσει το κέντρο βάρους ύστερα από αρκετά χρόνια προσωπικής και εκπαιδευτικής δουλειάς. Ας αρχίσουμε όμως από τα τυπικά, που όλοι χρειαζόμαστε να γνωρίζουμε για κάποιον επαγγελματία υγείας πριν τον επιλέξουμε.

Σπουδές, Μετεκπαιδεύσεις & Εργασιακή εμπειρία

 

Λοιπόν, οι αρχικές μου σπουδές ήταν στο Τμήμα Διατροφής & Διαιτολογίας του ΑΤΕΙ Κρήτης. Αφού πήρα το πτυχίο μου ξεκίνησα να εργάζομαι ως διαιτολόγος σε διάφορες εταιρείες, διαιτολογικά γραφεία, φορείς, οργανώσεις. Όσο εργαζόμουν τόσο καταλάβαινα ότι κάτι λείπει, κάτι χρειαζόμουν παραπάνω οπότε άρχισα να παρακολουθώ βιωματικά σεμινάρια συμβουλευτικής (στην συμβουλευτική διατροφής χωρίς δίαιτα, στην αποτελεσματική επικοινωνία & συμβουλευτική, στην παιχνιδοθεραπεία, στην συμβουλευτική εξαρτήσεων, στο mindfulness και στο coaching).

Δουλεύοντας επαγγελματικά ως διαιτολόγος συνειδητοποιούσα ολοένα και περισσότερο ότι η σχέση με το φαγητό είναι ένα πυρηνικό ζήτημα στη ζωή των ανθρώπων. Αυτό σημαίνει ότι οι πληροφορίες που μπορεί να αναδυθούν στη συζήτηση για το φαγητό μπορεί πολλές φορές να μην αφορούν αμιγώς το φαγητό, αλλά να συνδέονται έντονα με αυτό.

Αυτό με ώθησε να αναζητήσω επιπλέον εκπαίδευση ώστε η στάση μου να μπορεί να λειτουργήσει θεραπευτικά με ασφάλεια για εμένα αλλά και για τα άτομα που μοιράζονται μαζί μου ευαίσθητες πληροφορίες από την ζωή τους.

Έτσι συνέχισα με τις σπουδές μου στη Συστημική Συμβουλευτική στην Εταιρία Συστημικής Θεραπείας και παρέμβασης σε άτομα, οικογένειες και ευρύτερα συστήματα (ΕΣΥΘΕΠΑΣ), απ' όπου πήρα και το Δίπλωμα στη Συστημική Πρακτική.

Στη συνέχεια πιστοποιήθηκα ως Health & Wellness Coach.

Παράλληλα έχω ολοκληρώσει μετεκπαιδεύσεις σε σεμιναριακό επίπεδο στον διαισθητικό τρόπο διατροφής και τη φροντίδα που λαμβάνει υπόψη το τραύμα (trauma-informed care).

Ανάμεσα σε όλα αυτά, στα τέλη του 2020 μαζί με τη συνάδελφο Κωνσταντίνα Κατσανά συστήσαμε τον οργανισμό whole ώστε μαζί με άλλους οργανισμούς από την Ευρώπη να παράγουμε το έργο Breaking Weight Bias, με τη χρηματοδότηση του προγράμματος Erasmus+ της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το έργο αυτό δημιουργήθηκε με στόχο την αύξηση της ευαισθητοποίησης των επιστημόνων υγείας γύρω από το στίγμα βάρους και τις βλαβερές του συνέπειες στην υγεία των ανθρώπων, με σκοπό τη βελτίωση της παροχής υγειονομικής περίθαλψης για όλους τους ανθρώπους, χωρίς προκαταλήψεις βάρους. Έτσι ύστερα από δύο χρόνια έρευνας και μελέτης το εκπαιδευτικό υλικό για το στίγμα βάρους που απευθύνεται σε επαγγελματίες υγείας είναι γεγονός και είναι μεγάλη η χαρά μας με την Κωνσταντίνα που μας δόθηκε η ευκαιρία μέσα από τον οργανισμό whole, να μεταφέρουμε στην ελληνική γλώσσα πληροφορίες από τη διεθνή βιβλιογραφία για το στίγμα του βάρους.

Σήμερα βρίσκομαι στην ολοκλήρωση της εκπαίδευσής μου στην Διαδικασία Εστίασης (Focusing), μία διαδικασία όπου συμβάλλει στην ανάπτυξη της δεξιότητας του ανθρώπου να εστιάζει στο σώμα του ώστε να μπορεί να μιλά βιωματικά, να έχει καλύτερη επαφή με το σώμα και τα συναισθήματα του.

Αυτά ήταν μέσες άκρες τα εκπαιδευτικά και επαγγελματικά. Αλλά όλα αυτά τα χρόνια τα εκπαιδευτικά μου βήματα ακολουθούσαν τα προσωπικά μου βήματα. Όσο εξελισσόμουν εγώ, εξελισσόταν και η εκπαίδευσή μου, ενώ η προσωπική μου ιστορία με το σώμα μου και το βάρος μου, αποτέλεσε πηγή έμπνευσης και βαθύτερης κατανόησης.

Η προσωπική μου ιστορία με το σώμα μου

Ήμουν κι εγώ ένα παιδί όπως λέμε, γεμάτο! Η πρώτη μου ανησυχία για το σώμα μου ήταν στην τετάρτη δημοτικού, όταν η δασκάλα φρόντισε να αφαιρέσει την άχνη ζάχαρη μόνο από το δικό μου κομμάτι βασιλόπιτας, επισημαίνοντάς μου ότι εγώ καλύτερα να μην φάω ζάχαρη ενώ παράλληλα το βλέμμα της σκάναρε το σώμα μου από πάνω εώς κάτω. Μου κακοφάνηκε τότε τόσο πολύ, πιο πολύ γιατί ένιωσα σαν να μου λέει ότι κάτι είναι λάθος σε μένα, παρά για τη ζάχαρη. Εκεί ήρθε και ο πρώτος προβληματισμός για το σώμα μου, σκέφτηκα όμως ότι θα πάρω τη κοιλιά σε ύψος, οπότε σταμάτησα να ανησυχώ και πολύ. Κι ύστερα ήρθε η πρώτη δίαιτα από την παιδίατρο. Ακόμα το θυμάμαι εκείνο το χαρτί, ήταν τόσο μικρό και συνοπτικό, τόσο προχειρογραμμένο και τόσα πολλά αυτά που εγώ ήθελα να φάω τότε. Ένα σημείωμα διατροφής που δεν ακολούθησα ποτέ, αλλά στη σκέψη μου είχε ήδη ξεκινήσει μια φωνούλα να επαναλαμβάνει πριν φάω το οτιδήποτε «από αύριο να ξεκινήσω». Ναι, από την ηλικία της τετάρτης δημοτικού σκεφτόμουν ότι πρέπει να ξεκινήσω δίαιτα για να μην έχω πια το «λάθος» σώμα. Κάπως έτσι τα χρόνια πέρασαν, η φωνούλα εδραιώθηκε μέσα μου, αλλά ποτέ δεν κατάφερα να ξεκινήσω εκείνη την δίαιτα. 

Έπειτα ήρθε η εφηβεία και η σκέψη έγινε πράξη, για αρκετά χρόνια έκανα μόνο δίαιτες. Κάθε Δευτέρα ξεκινούσα δίαιτα. Όσο περισσότερες δίαιτες έκανα, τόσο περισσότερο δυνάμωνε η φωνή που μου έλεγε ότι πρέπει να κάνω δίαιτα, τόσο αποσυνδεόμουν από το σώμα μου και τις ανάγκες του, τόσο περισσότερο έτρωγα, τόσο περισσότερο το βάρος μου αυξανόταν. Θυμάμαι το ζήτημα του βάρους μου να έχει πιάσει τόσο χώρο στο μυαλό μου, που δεν μπορούσα να ασχοληθώ με τίποτε άλλο και φυσικά αυτό με έκανε να νιώθω ολοένα και χειρότερα. Είχα φτάσει να πιστεύω πως αν αδυνάτιζα, τα προβλήματά μου όλα θα λυνόντουσαν.

Κάπως έτσι ύστερα από περίπου 10 χρόνια ατελείωτων σκαμπανευασμάτων στα κιλά, ντροπής για το σώμα μου, επαναλαμβανόμενης υπερκατανάλωσης φαγητού, επισκέψεις σε διαιτολόγους, ειδικούς γυμναστές, αγορές σκευασμάτων αδυνατίσματος, βιβλίων και περιοδικών με τη νέα επαναστατική διατροφή για το απόλυτο κορμί και πολλά άλλα τέτοια, μπορώ να πω ότι ναι, υπήρξα το απόλυτο θύμα της κουλτούρας της δίαιτας.

Η κουλτούρα της δίαιτας δεν είναι κάτι γενικό και αόριστο που πλανάται κάπου που δεν φτάνει σε εμάς, η κουλτούρα της δίαιτας υπήρξε στη δασκάλα, υπήρξε στη παιδίατρο με τη διατροφή-σημείωμα, στη συνέχεια υπήρξε στην αγορά που απευθύνθηκα ως έφηβη και έπειτα ενήλικη για να βρω τη λύση μου. Υπήρξε και εξακολουθεί να υπάρχει παντού. Μα το χειρότερο είναι ότι μπόρεσε και φώλιασε μέσα μου σε μία τόσο ευαίσθητη ηλικία.

Τα χρόνια που σπούδαζα διαιτολογία στο ΑΤΕΙ Κρήτης, είχα ήδη πια κουραστεί με τις δίαιτες. Και πριν καλά καλά ολοκληρώσω τις σπουδές μου είχα ξεκινήσει να βλέπω κόσμο που ενδιαφερόταν να χάσει βάρος. Έβλεπα ότι αυτό που έμαθα να κάνω με μαθηματική ακρίβεια, δηλ. να βγάζω θερμιδικά διαιτολόγια και να ζυγίζω, δεν λειτουργούσε, οι άνθρωποι χρειάζονταν βοήθεια. Ήταν η ίδια εποχή που είχα αρχίσει να αντιλαμβάνομαι και για μένα ότι οι δίαιτες όχι μόνο δεν λειτουργούν, αλλά μου έκαναν και κακό!

Από την εκπαίδευση, την επαγγελματική εμπειρία και τη προσωπική εξέλιξη, στο κέντρο βάρους

Κάπως έτσι μαζί με την προσωπική μου αναζήτηση και εξέλιξη, ξεκίνησα να αναζητώ και τι θα ήταν αυτό που θα βοηθούσε στη δουλειά μου. Μια νέα εποχή λοιπόν ξεκίνησε για μένα.
Είχα την τύχη να βρεθώ σε σεμινάρια που μιλούσαν για τρόπους παρέμβασης χωρίς δίαιτα, χωρίς ζύγισμα ή μετρήσεις με μεζούρες, για παρεμβάσεις που θα ενδυνάμωναν τον άνθρωπο να έχει ένα πιο ενεργό ρόλο στη υγεία του, χωρίς να αποσυνδέεται από το σώμα του. Η μία εκπαίδευση έφερε την άλλη κι εγώ ολοένα εφάρμοζα μεθόδους χωρίς δίαιτα και ζύγισμα ενώ παράλληλα βρήκα και τις δικές μου απαντήσεις και φυσικά τη δική μου ειρήνη με το φαγητό και το σώμα μου. Ήταν μια αποκάλυψη όταν όλα αυτά σήμερα αποτελούν επιστημονικά αποδεδειγμένες μέθοδοι βελτίωσης της υγείας ενώ παράλληλα το προσωπικό μου ταξίδι με το σώμα μου και τη διατροφή μου μόνο ως προίκα μπορώ να θεωρήσω.

 

Έτσι, σήμερα αυτοπροσδιορίζομαι ως μία διαιτολόγος που εστιάζω στην αυτοδιάθεση του σώματος και του φαγητού. Στο χώρο μου δεν θα βρεις ζυγαριά, δεν θα λάβεις κάποιο καλά υπολογισμένο διαιτολόγο, θέλω να κάνω ό,τι καλύτερο δυνατό ώστε να βρεις χώρο να ακουστείς και να συνδεθείς, όσο εσύ επιθυμείς και αντέχεις, με το σώμα σου και τις ανάγκες σου. Να συνδεθείς με εσένα, να βρεις το δικό σου κέντρο βάρους. 

Δες επίσης:

Ταυτότητα κέντρου

Είπαν για το κέντρο βάρους

Media