Μηπως το φαγητο στις γιορτες σε αγχωνει; II
Ναι, σκοπός είναι να χάσεις τον έλεγχο, αλλά όχι με τον τρόπο που το σκέφτεσαι. Άλλωστε, το να έχεις τον έλεγχο σημαίνει ότι κρατιέσαι να μην φας, ανησυχείς ή ακόμα γίνεσαι και εμμονική με το φαγητό!
Η κουλτούρα της δίαιτας, σου έχει διδάξει ότι χρειάζεσαι κανόνες ώστε να έχεις τον έλεγχο. Αλλά αυτό που δεν σου είπε η κουλτούρα της δίαιτας είναι ότι οι βασικοί λόγοι που χάνεις τον έλεγχο είναι αυτοί ακριβώς οι κανόνες.
Οι κανόνες είναι ιδέες στο κεφάλι σου για το τι, πότε και πόσο θα πρέπει να τρως. Είναι εσωτερικευμένα μηνύματα που προήλθαν από εξωτερικούς κανόνες: όποια δίαιτα κι αν έχεις ακολουθήσει στο παρελθόν είχε τέτοιους κανόνες.
Οι κανόνες διατροφής δεν συνδέονται με το αν εσύ πεινάς, τι κάνεις όρεξη να φας, αν σου αρέσει να φας αυτό που διέπουν οι κανόνες, αν σε ικανοποιεί, αν αισθάνεσαι καλά το σώμα σου όταν το φας, αν σου δίνει ενέργεια ή αν σε κάνει να νιώθεις ότι θες να κοιμηθείς.
Κανόνες που σου λένε τι μπορείς και τι δεν μπορείς να φας σε οδηγούν σε έντονα συναισθήματα στέρησης και ακατάπαυστης λαχτάρας για φαγητό. Κι αυτό γιατί όταν κάτι απαγορεύεται ή έχει την ταμπέλα του «αμαρτωλού», «κακού», ανθυγιεινού» φαγητού η διάθεση σου να το αποκτήσεις είναι πιο έντονη. Κι αυτό είναι ανθρώπινο.
Είναι ανθρώπινο να σου αρέσει το φαγητό, είναι ανθρώπινο να θέλεις να γεύεσαι και να ευχαριστιέσαι. Και το ανθρώπινο, πρέπει να επιτρέπεται.
Άσε τους κανόνες στην άκρη λοιπόν και επέτρεψε στον εαυτό σου να φας αυτό που αγαπάς!
