27 ΑΥΤΟΑΝΑΦΟΡΙΚΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΤΟΜΑΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΦΑΓΗΤΌ ΑΠΟ ΤΗ XENIA AYIOTIS

«Είμαι σε απελπισία, δεν μπορώ να σταματήσω να τρώω!»

Αυτή είναι μια συχνή μαρτυρία των ανθρώπων μου με επισκέπτονται, ζητώντας την βοήθειά μου.

Πράγματι μοιάζει να είναι απελπιστικό να θέλεις και να αδυνατείς να σταματήσεις να τρως.

Μην βιαστείς να χαρακτηριστείς από αυτή σου την συμπεριφορά. Ψάξε τον λόγο. Είμαι σίγουρη πως έχεις κάποιο σοβαρό λόγο που σου συμβαίνει αυτό.

Οι λόγοι που πολλές φορές δεν μπορούμε να σταματήσουμε να τρώμε μπορεί να είναι πολλοί και εντελώς διαφορετικοί για κάθε άνθρωπο και για κάθε περίσταση.


Το ακόλουθο κείμενο είναι της Xenia Ayiotis όπου προτείνει 27 αυτοαναφορικές ερωτήσεις για να αρχίσεις να βρίσκεις τους δικούς σου λόγους.

Ως ανθρώπινα όντα έχουμε την τάση να αποφεύγουμε κάθε είδους δυσφορία και να αναζητούμε την ευχαρίστηση. Έτσι όταν είσαι αγχωμένη/ος ή δυσκολεύεσαι με κάτι, μία καλή απόσπαση προσοχής είναι το να φας! Ναι, το φαγητό προσφέρει ανακούφιση, μέσα από την απελευθέρωση ντοπαμίνης στο σώμα. Συχνά όμως η υπερκατανάλωση οδηγεί σε συναισθήματα ντροπής, ενοχής και λύπης.

Είναι σημαντικό να θυμάσαι ότι ο λόγος που υπερκαταναλώνεις φαγητό, ίσως είναι ένας τρόπος να διαχειριστείς δύσκολες καταστάσεις. Όταν στο άγχος και στο στρες, κάπως συνέβη και συνήθισες να ανταποκρίνεσαι με φαγητό, βιολογικά βιώνεις ανταμοιβή – ένα πυροτέχνημα έκκρισης ντοπαμίνης που πρόσκαιρα σε κάνει να αισθάνεσαι καλά. Έτσι ο εγκέφαλος σου εκπαιδεύεται με αυτό τον τρόπο και κάθε φορά που αισθάνεσαι οποιαδήποτε δυσφορία, σου ζητάει φαγητό, κι αυτό γίνεται συνήθεια.

Άγχος - φαγητό - ανακούφιση - επανάληψη.

Ίσως μια καλή πρακτική σε αυτό το σημείο θα ήταν να κάνεις μία παύση ώστε να εντοπίσεις και να ονοματίσεις την τάση σου για φαγητό.

Παύση.

Βαθιά αναπνοή.

Διάλεξε τον τρόπο που θα ανταποκριθείς σε αυτό που «πεινάει» μέσα σου.

 

«Ανάμεσα στο ερέθισμα και στην απάντηση, υπάρχει χώρος και χρόνος. Σε αυτό τον χώρο και χρόνο, έχεις τη δύναμη να διαλέξεις την απάντησή σου. Στην απάντησή σου βρίσκεται η ανάπτυξη και η ελευθερία σου.» -Viktor Frankl-

Αν επιλέξεις να φας, μην επικρίνεις τον εαυτό σου. Η επίκριση οδηγεί μόνο στη ντροπή. Αντικατάστησε την επίκριση με μια ευγενική περιέργεια, ώστε να μπορέσεις να φτάσεις σε αυτό που πυροδοτεί την κατανάλωση φαγητού.

Παρακάτω θα βρεις μερικές ερωτήσεις που μπορείς να κάνεις στον εαυτό σου λίγο πριν ανταποκριθείς στην συνήθεια του αυτοματοποιημένου φαγητού.

Μπορείς να διαλέξεις αυτές που σου ταιριάζουν καλύτερα και κάνε εξάσκηση. (όταν το θυμάσαι, μην αναζητάς την τελειότητα, στην αρχή θα το ξεχνάς)

1. Πεινάω;

2. Τι θα ήταν καλύτερο από φαγητό αυτή τη στιγμή;

3.Τρώω επειδή πεινάω ή από συνήθεια;

4. Θέλω πραγματικά να φάω αυτό το τρόφιμο αυτή τη στιγμή;

5. Τρώω για παρηγοριά ή για θρέψη;

6. Οκ, μπορώ να φάω αυτό που αναζητώ αυτή τη στιγμή, μπορώ όμως να περιμένω για λίγο;

7. Πεινάω, βαριέμαι, έχω θυμό, έχω άγχος, νιώθω μοναξιά ή νιώθω απλά κούραση;

8. Πεινάω ή βαριέμαι;

9. Γιατί τρώω αυτό το τρόφιμο αυτή τη στιγμή;

10. Πώς θα νιώθω αφού φάω;

11. Πώς θα νιώθω αν δεν φάω;

12. Τι άλλο μπορώ να κάνω αυτή τη στιγμή επιπρόσθετα του φαγητού; (είναι σημαντικό να επιτρέπεις στον εαυτό σου το φαγητό, προκειμένου να αποφύγεις την μετέπειτα υπερκατανάλωση)

13. Τι άλλο μπορώ να κάνω πέρα του φαγητού;

14. Υπάρχει κάτι που δεν θέλω να νιώσω αυτή τη στιγμή;

15. Υπάρχει κάτι που δεν θέλω να κάνω αυτή τη στιγμή;

16. Τρώγοντας, τι προσδοκώ να λύσω;

17. Μπορώ να μείνω για λίγο με την αυτή μου την ορμή για φαγητό;

18. Είναι το φαγητό η απάντηση αυτή τη στιγμή;

19. Υπάρχει μήπως κάτι που αποφεύγω;

20. Είναι μια δύσκολη στιγμή, τι πραγματικά χρειάζομαι;

21. Τι γεύση έχει;

22. Το απολαμβάνω;

23. Μήπως χρονοτριβώ;

24. Τι άλλο μπορώ να κάνω ενδιάμεσα των εργασιών μου, πέρα του φαγητού;

25. Τι είδους πείνα έχω; Οπτική, μυρωδιάς ή καρδιάς;

26. Μπορώ να καθυστερήσω αυτή την κατανάλωση φαγητού;

27. Ποια ποσότητα θα ήταν αρκετή αυτή τη στιγμή; Πάντα έχεις την επιλογή να τρως συναισθηματικά, δοκίμασε να το κάνεις με επίγνωση.

Δεν τρως πολύ ούτε γιατί είσαι αδύναμος χαρακτήρας, ούτε γιατί έχεις έλλειψη ελέγχου. Απλά το φαγητό έχει γίνει ένας μηχανισμός διαχείρισης καταστάσεων. Ο μόνος δρόμος για να το αλλάξεις αυτό ή οποιαδήποτε άλλη συμπεριφορά είναι ο δρόμος της περιέργειας, της ευγένειας και της συμπόνιας προς τον εαυτό σου.

Μετάφραση και επιμέλεια κειμένου: Εμμανουέλα Λεουνάκη
Βρες το πρωτότυπο κείμενο εδώ.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις