Η ΣΧΕΣΗ ΣΟΥ ΜΕ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΩΜΑ, ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑΣ

Ίσως να είσαι κι εσύ ένας από τους ανθρώπους που με την έναρξη της καραντίνας, ανησύχησες ότι θα παχύνεις.

Σαν ο περιορισμός στο σπίτι, να σε έκανε να νιώθεις ότι το φαγητό πρόκειται να σου επιτεθεί.

Ίσως μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση, να βιώνεις συναισθήματα άγχους, φόβου, θλίψης, ανίας, στα οποία ίσως συνηθίζεις να αντιδράς με φαγητό.

Ίσως έβαλες κάτω τα νούμερα και δεν σου βγαίνει το ισοζύγιο και οι θερμίδες. Συνήθιζες να έχεις τον έλεγχο με το μέτρημα.

Ίσως είσαι από τους ανθρώπους που πηγαίνεις γυμναστήριο για να μπορέσεις να κάψεις θερμίδες από κάτι που έφαγες.

Ίσως μεγαλώνοντας να έμαθες ότι το να παίρνεις βάρος είναι κάτι πάρα μα πάρα πολύ κακό που υπονοεί για σένα άσχημα πράγματα.

Ίσως να νιώθεις ότι η αυτοπεποίθησή σου και η αξία σου, ανεβοκατεβαίνουν μαζί με τα κιλά σου.

Και φοβάσαι.

 

Μα ξέρεις κάτι;

Μπορεί να παχύνεις. Μπορεί και όχι.

Αναλογίσου όμως πως νιώθεις σχετικά με αυτό.

 

Μέσα σε αυτή τη διαδικασία, του #μένουμεσπίτι, αρχίζει να φαίνεται ποια είναι η σχέση σου με το φαγητό και το σώμα σου.

 

Αν πριν την καραντίνα ήσουν σε μία διαρκή κατάσταση του να μετράς, να ζυγίζεσαι, να στερείσαι, να βάζεις ελεύθερες μέρες, να πεινάς, να αγνοείς την πείνα, να λιγουρεύεσαι, να κρατιέσαι, να ξεσπάς, να γυμνάζεσαι για να κάψεις, να ελέγχεις· τώρα έχεις μείνει εσύ, το σώμα σου και το φαγητό, στους τέσσερις τοίχους και έρχεσαι αντιμέτωπη/ος με όσα τόσο καιρό πολεμάς: το φαγητό σου και το σώμα σου.

 

Μη το θεωρείς κανονικό να φοβάσαι τα κιλά σου και τις μπουκιές σου.

Μη το θεωρείς κανονικό ότι η γυμναστική είναι για να καις θερμίδες.

 

Ο φόβος και το άγχος που βγάζεις για το φαγητό και το σώμα σου, ίσως υποδηλώνει ένα διαταραγμένο τρόπο διατροφής που ίσως έχεις χτίσει όλα αυτά τα χρόνια μέσα σε μία κουλτούρα που η δίαιτα, η στέρηση και ο φόβος για το φαγητό, έχει εξισωθεί με την υγεία.

 

Δεν είναι υγεία να φοβάσαι μην παχύνεις.

Υγεία είναι να φροντίζεις τον εαυτό σου με σκοπό να έχεις ενέργεια και ευεξία, σεβόμενη/ος και πως αισθάνεσαι με τις πρακτικές φροντίδας που εφαρμόζεις.

 

Το σώμα σου είναι τρομερά προσαρμόσιμο. Αν έχουν μειωθεί οι ανάγκες σου σε ενέργεια, η πείνα σου  και η όρεξή σου αντίστοιχα θα είναι μειωμένης έντασης. Ενας λόγος που ενδέχεται να μην μπορείς να το καταλάβεις αυτό, είναι όταν έχεις αποσυνδεθεί από το σώμα σου.

 

- Χρειάζεται λοιπόν, να εστιάσεις στο σώμα σου και όχι στον φόβο πάχους.

- Χρειάζεται να χρησιμοποιήσεις τη σκέψη σου για να φροντίσεις το σώμα σου, όχι τα κιλά σου.

- Χρειάζεται να ονοματίσεις τα συναισθήματά σου, να ξέρεις ότι η ανάγκη σου για παράδειγμα είναι μία αγκαλιά που δεν μπορείς να έχεις αυτή τη στιγμή και τρως τη σοκολάτα για να γλυκαθείς. (Θα δεις ότι η διαχείριση του συναισθηματικού φαγητού, αλλάζει μετά.)

- Χρειάζεται να έχεις επίγνωση. Ο φόβος δεν φυλάει τα έρημα όταν πρόκειται για την βιώσιμη φροντίδα του εαυτού σου.

 

Η αγάπη, η συμπόνια προς τον εαυτό σου και η αποδοχή ότι δεν μπορείς να ελέγξεις τα πράγματα, παρά μόνο να προσαρμοστείς με το βέλτιστο δυνατό τρόπο, είναι εργαλεία για μία βιώσιμη φροντίδα στον εαυτό σου.