ΟΤΑΝ Ο,ΤΙ ΤΡΩΣ, ΠΕΦΤΕΙ ΣΤΟ ΚΕΝΟ

Είναι κάποιες στιγμές, που λες ότι δεν θα μπορέσεις να σταματήσεις να τρως. Που η επιθυμία σου, είναι ακατάσχετη. Που ψάχνεσαι μέσα στην κουζίνα. Που ανοιγοκλείνεις το ψυγείο. Που αισθάνεσαι ότι δεν υπάρχει κανένα σήμα χόρτασης από το σώμα. Σαν, ό,τι τρως, να πέφτει στο κενό.

Έχεις ανάγκη να γευτείς. Θέλεις να πάρεις νοστιμιά. Μάλλον έχεις άγχος, ή μήπως βαριέσαι; Τι σημασία έχει; Εσύ ψάχνεις να βρεις κάτι να γευτείς, να γεμίσεις επιτέλους και να απασχοληθείς.

Και εκνευρίζεσαι που σου συμβαίνει αυτό και θέλεις να φας, αλλά που θα πάει πια αυτή η ιστορία με τα κιλά σου;

~βαθιά εισπνοή~
~μεγάλη εκπνοή~

💁‍♀️ Θα πω κάτι που ίσως σου φανεί αστείο/ανήκουστο/τρομακτικό: Δες μήπως πεινάς.
Αν μέσα στη μέρα σου έχεις τραφεί σύμφωνα με κάποιο πρόγραμμα αδυνατίσματος (μέχρι το μεσημέρι τηρείται συνήθως αυτό), τότε από το απόγευμα και μετά που χαλαρώνεις, ο οργανισμός σου σού ζητάει ό,τι δεν του έδωσες μέσα στην μέρα. Δηλ. την ενέργεια που χρειάστηκε.

💁‍♀️ Αν όμως δεν πεινάς, για αναρωτήσου: έχεις κοιμηθεί αρκετά; Είναι πολύ πιθανό, λίγες ώρες ύπνου (κάτω από 7 ώρες/νύχτα) ή κακή ποιότητα ύπνου, να σε κάνει να αναζητάς διαρκώς τροφή ώστε να μπορέσεις να παραμείνεις ξύπνια/ος.

💁‍♀️ Αν πάλι δεν πεινάς και έχεις κοιμηθεί καλά. Δες πώς νιώθεις. Μπορεί να βαριέσαι, να έχεις άγχος, λύπη, νεύρα. Μπορεί απλά να νιώθεις κάτι που δεν μπορείς να προσδιορίσεις, ας πούμε ότι έχεις ένα «απροσδιόριστα συναισθηματικό ανακάτωμα».

Ξέρεις όμως ότι έχεις αυτό το «ανακάτωμα» και ξέρεις ότι ψάχνεις να γευτείς. Μην πεις στον εαυτό σου, «δεν πρέπει», θα είναι σαν να ρίχνεις λάδι στη φωτιά. Δώσε στον εαυτό σου την γεύση, δώσε στον εαυτό σου αυτό που ζητά εκείνη τη στιγμή. Βάλτο σε πιάτο, όρισε μια δίκαιη ποσότητα και κάτσε να το απολαύσεις όσο μπορείς.

Να ξέρεις ότι το στομάχι σου εκείνη την ώρα ίσως να μην μπορείς να το αισθανθείς. Κι αυτό γιατί η εστίαση σου είναι έντονα προσανατολισμένη στο πώς θα γευτείς για να ξεφύγεις από το ανακάτωμα, κι έτσι το στομάχι μάλλον δεν θα το νιώθεις. Οπότε μη περιμένεις να νιώσεις τον κορεσμό του στομάχου για να σταματήσεις. Τέτοιες στιγμές δεν είναι εύκολο να τον ακούσεις.

Έχε κατά νου, πώς αν δεις και δεν χορταίνεις, να σταματήσεις.
Σταμάτα και μείνε με εκείνο το συναισθηματικό ανακάτωμα. Όσο κι αν φας άλλωστε, δε θα περάσει. Δεν είναι να το κρύψεις μέσα σου βάζοντας ολοένα και περισσότερο φαγητό. Είναι να του επιτρέψεις να κάνει τον κύκλο του και να περάσει.

Δοκίμασε λοιπόν να μείνεις με αυτό. Κλείσε τα μάτια σου και επικεντρώσου στην αναπνοή σου ή στους χτύπους της καρδιάς σου.
Θα είναι δύσκολο στην αρχή, μα αν μείνεις με αυτό και αναπνεύσεις βαθιά, θα δεις ότι συνήθως μετά από λίγο υποχωρεί.

* Αν δεις ότι το να μείνεις στο συναίσθημα σου, είτε μπορείς να το προσδιορίσεις είτε όχι, είναι κάτι πάρα πολύ δύσκολο για εσένα, ζήτα την ανάλογη βοήθεια μέσα από μία ψυχοθεραπευτική διαδικασία. Δεν είναι ντροπή, είναι απελευθέρωση.

Δοκίμασε διαφορετικά, όχι πιο αυστηρά 🌻