Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΕΓΚΡΑΤΕΙΑΣ ΣΤΟ ΦΑΓΗΤΟ

Χθες το βράδυ, έφαγες πολύ. Ήταν τόσο νόστιμο το φαγητό. Κάποια στιγμή χόρτασες, μα δε σταμάτησες, γιατί το φαγητό αυτό ήταν τόσο γευστικό. Αμαρτία να το αφήσεις. Και συνέχισες να τρως. Συνέχισες μέχρι που άδειασε το πιάτο. Μετά έφαγες και γλυκό, να αλλάξει η γεύση. Ώσπου το στομάχι πόνεσε και η δυσφορία έγινε ανυπόφορη.

Ξυπνάς την επόμενη μέρα και νιώθεις χάλια. Τα δάχτυλά σου πρησμένα, το στομάχι βαρύ, διψάς, δεν νιώθεις πείνα για να φας πρωινό και αισθάνεσαι βαριά.


Έφαγες τόσο πολύ, που μία αγαπημένη σου δραστηριότητα, τελικά έγινε δυσάρεστη.


Και μπορεί να αναρωτιέσαι για κάποιους ανθρώπους:
«Πώς μπορούν και αφήνουν φαγητό στο πιάτο τους, έτσι χωρίς κανένα κόπο;»
«Πώς μπορούν και λένε ότι δεν έχουν όρεξη για γλυκό αυτή τη στιγμή, έτσι ανέμελα χωρίς κανένα ίχνος προσπάθειας;»

Αναρωτιέσαι ίσως με μια αίσθηση αυτοσαρκασμού:
«Μα είναι με τα καλά τους αυτοί οι άνθρωποι; Εγώ δεν σηκώνομαι αν δεν καθαρίσω το πιάτο μου. Εγώ δεν υπάρχει περίπτωση να μην έχω όρεξη για γλυκό.»

Ύστερα από τόση στέρηση και πίεση να είσαι σωστή με την διατροφή σου ώστε να ελέγχεις το βάρος σου, είναι λογικό να νιώθεις ότι δεν μπορείς να σταματήσεις να τρως ή να μη μπορείς να πεις όχι ή ακόμα και να σου συμβαίνουν διατροφικά ξεσπάσματα.


Έχεις στερηθεί τόσα χρόνια, φαγητό ή ενδεχομένως οτιδήποτε συμβολίζει το φαγητό για σένα. Έκανες τόσες δίαιτες και τρόπος ζωής, δεν σου έγινε. Νιώθεις ότι αν αφεθείς, τρως δίχως αύριο. Η δίαιτα και η στέρηση φαγητού σου υποσχέθηκαν ότι κάποια στιγμή θα σου γίνει τρόπος ζωής, να τρως «με μέτρο». Στη πραγματικότητα όμως η δίαιτα σου λέει απλά ότι κάποια στιγμή θα συνηθίσεις να κρατιέσαι μακρυά από όσα τρόφιμα σου έχει υποδείξει ότι είναι κακά/παχυντικά/ανθυγιεινά/αμαρτωλά.

Στην δίαιτα που ο μόνος σκοπός της είναι το αδυνάτισμα, η εγκράτεια μεταφράζεται μέσα σου ως στέρηση. Ίσως και τώρα που διαβάζεις ότι γράφω για εγκράτεια να αγχώνεσαι και να απογοητεύεσαι. Είναι λογικό. Την έχεις συνδέσει με τη στέρηση και την υπακοή σε έναν κανόνα που έρχεται έξω από εσένα.

Αλλά αλήθεια τώρα, πώς είναι δυνατόν να πιστεύουμε ότι μέσα από μία δίαιτα καλλιεργείται η ποιότητα της εγκράτειας;

Η εγκράτεια είναι μία τέχνη που θέλει πρακτική. Είναι μία τέχνη που εμπεριέχει την καρδιά και την πνευματικότητά σου. Είναι μία τέχνη που για να εξασκηθεί σωστά, χρειάζεται ένα έδαφος ελευθερίας.

Η ουσιαστική διάσταση της εγκράτειας είναι συνδεδεμένη με την απόλαυση. Άλλωστε δεν γίνεται να ευχαριστηθείς ένα γλυκό ή ένα φαγητό όταν έχεις διαρκώς φαγητό στη κοιλιά σου. Δεν γίνεται. Οι αισθήσεις σου δεν είναι έτοιμες να να δεχτούν νέες γευστικές περιπέτειες όταν είσαι χορτάτη/ος. Θυμήσου την γεύση της πρώτης μπουκιάς του φαγητού όταν πεινάς και την γεύση της τελευταίας μπουκιάς όταν έχεις χορτάσει ή έχεις φουσκώσει.

Η εγκράτεια δεν πρέπει να σου κόβει την ελευθερία, πρέπει να σου δίνει ελευθερία. Αλλιώς δεν είναι εγκράτεια, είναι μία απέλπιδα προσπάθεια να ελέγξεις το φαγητό σου.

Στο κέντρο βάρους, σου λέω να μη κρατιέσαι άλλο και έλα να δουλέψουμε την ποιότητα της εγκράτειας από ένα πλαίσιο ελευθερίας.

Και ξέρεις ποιο είναι το παράδοξο; 
Ότι στην εγκράτεια θα φτάσεις, μόνο αν σου επιτρέψεις να φας. 
Γιατί έτσι είναι το ταξίδι.

Μόλις επιτρέψεις στον εαυτό σου να τρέφεται άνευ όρων, τα διατροφικά ξεσπάσματα μαλακώνουν και εκεί δημιουργείται ο χώρος για να εξασκηθείς στην εγκράτεια που έρχεται εκ των έσω και το φαγητό παραμείνει μία ευχάριστη και απολαυστική διαδικασία.

Ναι, η εγκράτεια είναι λειτουργική ή μη, ανάλογα τη σκοπιά που θα την δεις. Υπάρχει η εγκράτεια που έρχεται εκ των έξω, δηλ. κρατιέσαι να μη φας γλυκά γιατί θα παχύνεις ή γιατί η ζάχαρη κάνει κακό, και υπάρχει η εγκράτεια εκ των έσω, όπου θα σταματήσεις να τρως γιατί χόρτασες ή ένιωσες ικανοποίηση.

*Η εγκράτεια, όταν πηγάζει εκ των έσω, ξεκουράζει, ισορροπεί και κατευνάζει.
Κανείς δεν θα σε κρίνει, κανείς όμως, εάν αργήσεις να φθάσεις στην Ιθάκη.[1]

Απόλαυσε το ταξίδι σου λοιπόν για την εγκράτεια, γιατί η εγκράτεια είναι ναι μεν ο προορισμός (Ιθάκη), αλλά η διαδρομή είναι που θα σου μάθει πράγματα για τον εαυτό σου και το σώμα σου. Η διαδρομή κρύβει όλα τα δώρα. 

Δοκίμασε διαφορετικά, όχι πιο αυστηρά 🌻

[1] Αναφορά στο ποίημα του Κ. Καβάφη «Ιθάκη» στο *κείμενο της Κατερίνας Ευαγγέλου-Κίσσα με τίτλο «Περί Εγκράτειας και λοιπών αθλημάτων» στο προσωπικό της ιστολόγιο Λόγω Γραφής - Δημιουργώ / Επικοινωνώ / Μεταδίδω, **όπως επίσης και η φράση της εικόνας είναι δανεισμένη από το αντίστοιχο κείμενό της (https://bit.ly/2K87BdW)

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις