ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΧΟΡΤΑΙΝΕΙΣ

- Για μένα η ευχαρίστησή μου είναι να ευχαριστώ τους άλλους.

- Και εσύ;

- Εγώ είμαι εντάξει. Μπορώ κι έτσι, δεν χρειάζεται να με ευχαριστήσει κανείς. Δεν έχω πρόβλημα.

Για την Τάνια η μόνη ευχαρίστηση τελικά ήταν το φαγητό. Μιας και μέσα της βαθιά πίστευε ότι η ίδια δεν αξίζει να ευχαριστιέται, αν οι άλλοι δεν ήταν πρώτα ευχαριστημένοι. Μάλιστα δεν ήθελε να ‘ταλαιπωρήσει’ κανέναν βάζοντάς τον στη διαδικασία να την φροντίσει. Πίστευε, ή ήθελε να πιστεύει, ότι η ίδια γέμιζε ευχαρίστηση μόνο όταν πρόσφερε.

Είναι πιο εύκολο καμιά φορά να λες «εγώ είμαι εντάξει, δε χρειάζεται» και ύστερα να τρως ασταμάτητα εκείνη την σοκολατίνα, από το να παραδεχθείς στον εαυτό σου πως νιώθεις ότι δεν δικαιούσαι να ευχαριστιέσαι, ότι για σένα σαν να έχουν μόνιμα προτεραιότητα οι άλλοι.

Και κάπου εκεί να ξεκλέβεις λίγη ευχαρίστηση από το φαγητό. Από το πολύ φαγητό. Στα κρυφά και στα γρήγορα. Μη τυχόν και προλάβεις και αντιληφθείς ότι σου προσφέρεις κάτι. Κάτι που επίσης σου έχεις απαγορεύσει, μιας και πρέπει να χάσεις κι εκείνα τα κιλά. Κιλά που όλο αυξάνονται, κι όσο αυξάνονται τόσο νιώθεις ότι δεν πρέπει να τρως.

Μα έλα όμως που είναι κάτι εκεί μέσα, που δε χορταίνει, όσο και να φας, δεν χορταίνει το ρημάδι. Είναι τόση η λαχτάρα σου να ευχαριστηθείς κι εσύ τελικά. Είναι τόσος ο καημός, που η ίδια, σου το απαγορεύεις.

Σαν να φαίνεται λοιπόν, ότι δικαιούσαι λίγη παραπάνω χαρά στη ζωή σου, λίγη περισσότερη ικανοποίηση. Αρκεί να το δεις και να σου το επιτρέψεις. Και θα δεις ότι το φαγητό θα έχει λιγότερη σημασία πια. Θα το τρως και δεν θα σε τρώει. Γύρνα να δεις κι εσένα, είναι σημαντικό να μπορείς να σε έχεις ευχαριστημένη, σε οποιονδήποτε τομέα της ζωής σου.

Ακόμα και στις αεροπορικές πτήσεις, ο κανόνας ασφαλείας λέει: φόρεσε πρώτα εσύ τη μάσκα οξυγόνου και μετά βοήθησε το παιδί σου να βάλει τη δική του. Και ξέρεις γιατί; Γιατί πώς θα βάλεις την μάσκα οξυγόνου στο παιδί σου αν δεν μπορείς πρώτα εσύ να αναπνεύσεις; Χρειάζεσαι κι εσύ το οξυγόνο.

Δοκίμασε διαφορετικά, όχι πιο αυστηρά 🌻