«ΣΗΜΕΡΑ & ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ»

«Από αύριο θα κάνω κάθε μέρα δύο ώρες γυμναστική. Μία ώρα τρέξιμο, μία ώρα ασκήσεις ενδυνάμωσης. Εφτά ημέρες την εβδομάδα. Θα μεταμορφωθώ!»
«Δεν πρόκειται να ξαναφάω, αν δεν πεινάω.»
«Από δω και στο εξής, θα σταματώ να τρώω πάντα μόλις χορτάσω και δεν έτσι θα τρώω παραπάνω.»
«Δεν ξανατρώω ποτέ το βράδυ.»

Τις παραπάνω δηλώσεις ενδεχομένως να τις έχεις κάνει κι εσύ στον εαυτό σου. Δηλώσεις που είναι κάθετες, αμετάβλητες και σκοπός τους είναι να σε δεσμεύσουν στο πάντα.
Κάθε φορά που προσπαθείς να κάνεις κάτι καθημερινά ή για πάντα, ο στόχος σου είναι η τελειότητα. Και η τελειότητα είναι η πιο κοινή παγίδα στο να καταφέρεις το οτιδήποτε. Το χειρότερο βέβαια είναι ότι σε κάνει να αναπτύσσεις μία αρνητική συνομιλία με τον εαυτό σου. Διότι φυσικά και δεν μπόρεσες να τα κάνεις όλα αυτά κάθε μέρα και για πάντα.

Αν το δεις ρεαλιστικά, για πόσο καιρό πιστεύεις ότι θα είσαι σε θέση να διατηρείς αυτού του είδους τις δεσμεύσεις; Και τι θα συμβεί όταν το παιδί σου τρώει ένα μπισκότο και θέλει να το μοιραστεί μαζί σου ή όταν μία φίλη/ος σου, σου προτείνει να γευματίσετε έξω;
Το πρόβλημα με αυτούς τους στόχους είναι ότι όταν δεν μπορείς να κανείς αυτό που υποσχέθηκες ότι θα κάνεις κάθε μέρα, νιώθεις ότι δεν τα καταφέρνεις γενικά. Ίσως νιώσεις και ντροπή που δεν μπορείς να είσαι πιστή/ός στον λόγο σου. Και ξέρεις τι γίνεται; Με αυτή την απογοήτευση και τη ντροπή, είναι πιθανό να παραιτηθείς εξ' ολοκλήρου από αυτά που θες να κάνεις για σένα.
Γιατί πολύ απλά η τελειότητα σε βγάζει πάντα ανεπαρκή, ενώ δεν είσαι.

Όπως έχει πει και ο Σαλβαδόρ Νταλί: «Μην φοβάστε την τελειότητα - ποτέ δεν θα τη φτάσετε».